Kot w pustym mieszkaniu.

Mam w sobie coś z kota.

Powitałam dziś K. po 2 tygodniowej nieobecności z obojętnym chłodem, stąpając pomalutku na  bardzo obrażonych łapkach*.

Fuknęłam z dwa razy, prychnęłam ze trzy.

I żadnych skoków, pisków na początek*.

Usiadłam w bezpiecznej odległości, mrożąc mu krew w żył rozognionym wzrokiem.

Z nadętą minką komunikując, że wszystko w porządku.

I włączając głośno Music to watch girls rzuciłam się na szyję obsypująć mnóstwem pocałunków.

Niestety K. miał tylko godzinkę przed próbą.  Ledwo wrócił a już praca. A z tego co patrzę to i koncert nieznośnie się przedłuża. Takie to życie z artystą.

(* W. Szymborska- Kot w pustym mieszkaniu)